από τον γιατρό Δημήτριο Γάκη/Dimitrios Gakis - https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid02VYw48GXZo3EL5YsyCTCsGr3ikAhbim5AGLNB7AUjM3g1WtntMgi9ys5FAqBAXDqJl&id=100014275599790
Ξέρετε ότι άλλαξαν τον ορισμό του εμβολίου για να μας πείσουν ότι το covid mRNA είναι εμβόλιο;
Η ιστορία ξεκινά με τον Edward Jenner, έναν Άγγλο γιατρό, στα τέλη του 18ου αιώνα.
Γύρω στο 1796, ο Jenner παρατήρησε ότι οι γαλακτοκόμοι που είχαν προσβληθεί από αγελαδοευλογιά -μια ήπια ασθένεια από τις αγελάδες- είχαν ανοσία στην ευλογιά, μια θανατηφόρα μάστιγα της εποχής.
Το δοκίμασε αυτό εμβολιάζοντας ένα αγόρι με πύον αγελαδοευλογιάς και εκθέτοντάς το αργότερα στην ευλογιά- το αγόρι δεν αρρώστησε.
Αυτή ήταν η γέννηση του εμβολιασμού.
Ο Τζένερ επινόησε τον όρο "εμβόλιο" (vaccine) από τη λατινική λέξη *vacca*, που σημαίνει "αγελάδα". Εμείς το αποκαλέσαμε «δαμαλισμό».Το 1798 δημοσίευσε τα ευρήματά του.
Για μεγάλο μέρος της πρώιμης ιστορίας του, ο όρος "εμβόλιο" σήμαινε ένα παρασκεύασμα που προέρχεται από μια εξασθενημένη ή θανατωμένη μορφή ενός συγκεκριμένου παράγοντα που προκαλεί μια ασθένεια (όπως ένας ιός ή ένα βακτήριο) για την δημιουργία ανοσίας έναντι της εν λόγω ασθένειας.
Τον 19ο και στις αρχές του 20ού αιώνα η έννοια αυτή επεκτάθηκε καθώς επιστήμονες όπως ο Λουί Παστέρ ανέπτυξαν εμβόλια για τη λύσσα και τον άνθρακα, διευρύνοντας τον όρο ώστε να συμπεριλάβει και άλλες ασθένειες και μεθόδους, αλλά εξακολουθώντας να έχει τις ρίζες του στη χρήση του ίδιου του παθογόνου για την ενεργοποίηση της ανοσίας.
Μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, με την πρόοδο της ανοσολογίας, ο ορισμός σταθεροποιήθηκε στα ιατρικά λεξικά.
Για παράδειγμα, το ιατρικό λεξικό Merriam-Webster του 1989 όριζε το εμβόλιο ως "ένα παρασκεύασμα από θανατωμένους, ζωντανούς εξασθενημένους ή ζωντανούς μικροοργανισμούς που χορηγείται για την δημιουργία ή την τεχνητή ενίσχυση της ανοσίας σε μια συγκεκριμένη ασθένεια".
Αυτό αντανακλούσε την παραδοσιακή προσέγγιση: τα εμβόλια περιείχαν κάποια μορφή του παθογόνου για να εκπαιδεύσουν το ανοσοποιητικό σύστημα ώστε να αμυνθεί έναντι του.
Η άφιξη των σκευασμάτων mRNA, όπως αυτά για το COVID-19 (Pfizer-BioNTech και Moderna), εισήγαγε μια ανατροπή.
Σε αντίθεση με τα παραδοσιακά εμβόλια, τα εμβόλια mRNA δεν χρησιμοποιούν το ίδιο το παθογόνο ή την τοξίνη του.
Αντ' αυτού, μεταφέρουν γενετικές οδηγίες (mRNA) που λένε στα κύτταρά σας να παράγουν ένα κομμάτι του ιού (όπως η πρωτεΐνη spike), προκαλώντας ανοσολογική απόκριση.
Αυτό οδήγησε σε συζητήσεις σχετικά με το αν ο όρος "εμβόλιο" εξακολουθεί να ταιριάζει.
Και άλλαξαν τον ορισμό για να βολεύει…
Γύρω στο 2021, καθώς κυκλοφόρησαν τα εμβόλια mRNA, ορισμένα ιδρύματα τον επικαιροποίησαν.
Το CDC, για παράδειγμα, είχε περιγράψει προηγουμένως ένα εμβόλιο ως "ένα προϊόν που διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου ώστε να παράγει ανοσία σε μια συγκεκριμένη ασθένεια, προστατεύοντας το άτομο από την εν λόγω ασθένεια", υπονοώντας συχνά τη χρήση του παθογόνου παράγοντα.
Τον Σεπτέμβριο του 2021, το τροποποίησαν σε: "ένα παρασκεύασμα που χρησιμοποιείται για τη διέγερση της ανοσολογικής αντίδρασης του οργανισμού έναντι ασθενειών".
Έτσι όμως εγκαταλείπεται η εστίαση στην "συγκεκριμένη ασθένεια" και διευρύνεται το πεδίο εφαρμογής για να καλύψει την ανοσολογική διέγερση γενικότερα, φιλοξενώντας την τεχνολογία mRNA.
Το Merriam-Webster επικαιροποίησε επίσης το λήμμα του το 2021, προσθέτοντας ότι ένα εμβόλιο θα μπορούσε να είναι "ένα παρασκεύασμα γενετικού υλικού (όπως μια αλυσίδα συνθετικού αγγελιοφόρου RNA) που χρησιμοποιείται από τα κύτταρα του σώματος για την παραγωγή μιας αντιγονικής ουσίας (όπως ένα τμήμα πρωτεΐνης ακίδος ιού)".
Αυτό περιλαμβάνει ρητά τα εμβόλια mRNA, αντανακλώντας την επιστημονική στροφή.
Ωστόσο, δεν είναι όλοι σύμφωνοι.
Οι επικριτές, υποστηρίζουν ότι αυτός ο επαναπροσδιορισμός αποδυναμώνει τον όρο, υποστηρίζοντας ότι τα παραδοσιακά εμβόλια εισάγουν άμεσα αντιγόνα, ενώ οι εκδόσεις mRNA κάνουν το σώμα σας να κάνει τη δουλειά - για αυτό τα αποκαλούν "γονιδιακές θεραπείες".
Οι υπερασπιστές λένε ότι πρόκειται ακόμα για εμβολιασμό: ο στόχος (ανοσία) και το αποτέλεσμα (προστασία) παραμένουν τα ίδια, απλώς η μέθοδος έχει εξελιχθεί.
Η πραγματικότητα:
-. Το mRNA, δεν είναι mRNA αλλά mod RNA δηλαδή τροποποιημένο (modified) διότι η φυσική δομική βάση ουρακίλη έχει αντικατασταθει με ψευδοουρακίλη
-. Και το mRNA και το modRNA είναι γονιδιακές ουσίες επομένως όταν τις χρησιμοποιούμε για οποιοδήποτε λόγο στον άνθρωπο, είναι γονιδιακές θεραπείες
-. Όμως για τις γονιδικές θεραπείες ισχύουν αυστηρότατοι κανόνες που εδώ δεν τηρήθηκαν…
Η απόλυτη επιστημονική διαστροφή!
Παρόμοια δεν εποχή ζήσει η ανθρωπότητα από το 1945 έως πρόσφατα…
Η ιστορία ξεκινά με τον Edward Jenner, έναν Άγγλο γιατρό, στα τέλη του 18ου αιώνα.
Γύρω στο 1796, ο Jenner παρατήρησε ότι οι γαλακτοκόμοι που είχαν προσβληθεί από αγελαδοευλογιά -μια ήπια ασθένεια από τις αγελάδες- είχαν ανοσία στην ευλογιά, μια θανατηφόρα μάστιγα της εποχής.
Το δοκίμασε αυτό εμβολιάζοντας ένα αγόρι με πύον αγελαδοευλογιάς και εκθέτοντάς το αργότερα στην ευλογιά- το αγόρι δεν αρρώστησε.
Αυτή ήταν η γέννηση του εμβολιασμού.
Ο Τζένερ επινόησε τον όρο "εμβόλιο" (vaccine) από τη λατινική λέξη *vacca*, που σημαίνει "αγελάδα". Εμείς το αποκαλέσαμε «δαμαλισμό».Το 1798 δημοσίευσε τα ευρήματά του.
Για μεγάλο μέρος της πρώιμης ιστορίας του, ο όρος "εμβόλιο" σήμαινε ένα παρασκεύασμα που προέρχεται από μια εξασθενημένη ή θανατωμένη μορφή ενός συγκεκριμένου παράγοντα που προκαλεί μια ασθένεια (όπως ένας ιός ή ένα βακτήριο) για την δημιουργία ανοσίας έναντι της εν λόγω ασθένειας.
Τον 19ο και στις αρχές του 20ού αιώνα η έννοια αυτή επεκτάθηκε καθώς επιστήμονες όπως ο Λουί Παστέρ ανέπτυξαν εμβόλια για τη λύσσα και τον άνθρακα, διευρύνοντας τον όρο ώστε να συμπεριλάβει και άλλες ασθένειες και μεθόδους, αλλά εξακολουθώντας να έχει τις ρίζες του στη χρήση του ίδιου του παθογόνου για την ενεργοποίηση της ανοσίας.
Μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, με την πρόοδο της ανοσολογίας, ο ορισμός σταθεροποιήθηκε στα ιατρικά λεξικά.
Για παράδειγμα, το ιατρικό λεξικό Merriam-Webster του 1989 όριζε το εμβόλιο ως "ένα παρασκεύασμα από θανατωμένους, ζωντανούς εξασθενημένους ή ζωντανούς μικροοργανισμούς που χορηγείται για την δημιουργία ή την τεχνητή ενίσχυση της ανοσίας σε μια συγκεκριμένη ασθένεια".
Αυτό αντανακλούσε την παραδοσιακή προσέγγιση: τα εμβόλια περιείχαν κάποια μορφή του παθογόνου για να εκπαιδεύσουν το ανοσοποιητικό σύστημα ώστε να αμυνθεί έναντι του.
Η άφιξη των σκευασμάτων mRNA, όπως αυτά για το COVID-19 (Pfizer-BioNTech και Moderna), εισήγαγε μια ανατροπή.
Σε αντίθεση με τα παραδοσιακά εμβόλια, τα εμβόλια mRNA δεν χρησιμοποιούν το ίδιο το παθογόνο ή την τοξίνη του.
Αντ' αυτού, μεταφέρουν γενετικές οδηγίες (mRNA) που λένε στα κύτταρά σας να παράγουν ένα κομμάτι του ιού (όπως η πρωτεΐνη spike), προκαλώντας ανοσολογική απόκριση.
Αυτό οδήγησε σε συζητήσεις σχετικά με το αν ο όρος "εμβόλιο" εξακολουθεί να ταιριάζει.
Και άλλαξαν τον ορισμό για να βολεύει…
Γύρω στο 2021, καθώς κυκλοφόρησαν τα εμβόλια mRNA, ορισμένα ιδρύματα τον επικαιροποίησαν.
Το CDC, για παράδειγμα, είχε περιγράψει προηγουμένως ένα εμβόλιο ως "ένα προϊόν που διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου ώστε να παράγει ανοσία σε μια συγκεκριμένη ασθένεια, προστατεύοντας το άτομο από την εν λόγω ασθένεια", υπονοώντας συχνά τη χρήση του παθογόνου παράγοντα.
Τον Σεπτέμβριο του 2021, το τροποποίησαν σε: "ένα παρασκεύασμα που χρησιμοποιείται για τη διέγερση της ανοσολογικής αντίδρασης του οργανισμού έναντι ασθενειών".
Έτσι όμως εγκαταλείπεται η εστίαση στην "συγκεκριμένη ασθένεια" και διευρύνεται το πεδίο εφαρμογής για να καλύψει την ανοσολογική διέγερση γενικότερα, φιλοξενώντας την τεχνολογία mRNA.
Το Merriam-Webster επικαιροποίησε επίσης το λήμμα του το 2021, προσθέτοντας ότι ένα εμβόλιο θα μπορούσε να είναι "ένα παρασκεύασμα γενετικού υλικού (όπως μια αλυσίδα συνθετικού αγγελιοφόρου RNA) που χρησιμοποιείται από τα κύτταρα του σώματος για την παραγωγή μιας αντιγονικής ουσίας (όπως ένα τμήμα πρωτεΐνης ακίδος ιού)".
Αυτό περιλαμβάνει ρητά τα εμβόλια mRNA, αντανακλώντας την επιστημονική στροφή.
Ωστόσο, δεν είναι όλοι σύμφωνοι.
Οι επικριτές, υποστηρίζουν ότι αυτός ο επαναπροσδιορισμός αποδυναμώνει τον όρο, υποστηρίζοντας ότι τα παραδοσιακά εμβόλια εισάγουν άμεσα αντιγόνα, ενώ οι εκδόσεις mRNA κάνουν το σώμα σας να κάνει τη δουλειά - για αυτό τα αποκαλούν "γονιδιακές θεραπείες".
Οι υπερασπιστές λένε ότι πρόκειται ακόμα για εμβολιασμό: ο στόχος (ανοσία) και το αποτέλεσμα (προστασία) παραμένουν τα ίδια, απλώς η μέθοδος έχει εξελιχθεί.
Η πραγματικότητα:
-. Το mRNA, δεν είναι mRNA αλλά mod RNA δηλαδή τροποποιημένο (modified) διότι η φυσική δομική βάση ουρακίλη έχει αντικατασταθει με ψευδοουρακίλη
-. Και το mRNA και το modRNA είναι γονιδιακές ουσίες επομένως όταν τις χρησιμοποιούμε για οποιοδήποτε λόγο στον άνθρωπο, είναι γονιδιακές θεραπείες
-. Όμως για τις γονιδικές θεραπείες ισχύουν αυστηρότατοι κανόνες που εδώ δεν τηρήθηκαν…
Η απόλυτη επιστημονική διαστροφή!
Παρόμοια δεν εποχή ζήσει η ανθρωπότητα από το 1945 έως πρόσφατα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου