Και ο νοών νοείτω και ουαί τω ανοήτω!

Στην μέση του μαθήματος της δημόσιας οικονομίας και ενώ ο καθηγητής ανέλυε τα εργαλεία που χρησιμοποιεί ένα κράτος για να βοηθήσει τους πολίτες του, ένας φοιτητής ξαφνικά ρώτησε τον καθηγητή του:
-. Κύριε, ξέρετε πώς πιάνονται τα αγριογούρουνα;
Ο καθηγητής σκέφτηκε ότι αυτό είναι ένα αστείο και περίμενε την συνέχεια λέγοντας…
-. Όχι! Για πες μου…

...και ο φοιτητής εξηγεί:
-. Πρώτα ανακαλύψτε πού συχνάζουν στο δάσος και εκεί αφήστε στο έδαφος λίγο καλαμπόκι. 

Τα αγριογούρουνα θα έρχονται κάθε μέρα για να φάνε το “τζάμπα” καλαμπόκι, και όταν συνηθίσουν να έρχονται καθημερινά φτιάξτε περίφραξη από την μία πλευρά, γύρω από το σημείο που έχουν συνηθίσει να τρώνε…..
Όταν συνηθίσουν με την περίφραξη από τη μία πλευρά και γυρνάνε ξανά για να φάνε καλαμπόκι, εσείς φτιάχνετε περίφραξη από την άλλη πλευρά… 

Ξανά συνηθίζουν και ξαναέρχονται να τραφούν ενώ εσείς φτιάχνετε την περίφραξη γύρω γύρω, λίγο λίγο, μέχρι να ολοκληρώσετε και τις τέσσερις πλευρές…
Στο τέλος τοποθετήστε και μία πόρτα στην τελευταία πλευρά…

Τα αγριογούρουνα έχουν συνηθίσει πια με το “τζάμπα” καλαμπόκι και έρχονται κάθε μέρα και μπαίνουν μόνα τους μέσα και τρώνε. 

Έτσι τελικά θα κλείσετε την πόρτα και θα πιάσετε όλο το κοπάδι!!!
Τόσο απλά, βήμα – βήμα, μέχρι τα αγριογούρουνα να χάσουν την ελευθερία τους. 

Όταν το καταλαβαίνουν βέβαια, ξεκινάνε να τρέχουν, αλλά είναι πλέον στη “φυλακή”… 

Μετά από λίγο αρχίζουν να τρώνε και πάλι το εύκολο και “τζάμπα” καλαμπόκι… 

Τόσο πολύ συνηθίζουν πού ξεχνάνε πώς είναι να κυνηγάνε για τον εαυτό τους και έτσι δέχονται την “σκλαβιά”
Δείχνουν και ευγνωμοσύνη στους φυλακές τους, και πηγαίνουν χωρίς αντίσταση στο σφαγείο.

Δεν ανησυχούν που το χέρι που τους ταΐζει είναι το ίδιο που τους “σκοτώνει”…

orinadervenoxoria.com