Το δικό μας το δάσος δεν το κρύβει ο ουρανός.

Πρώτα να πιάσω τα χέρια σου
Να ψηλαφίσω το σφυγμό σου
Ύστερα να πάμε μαζι στο δάσος
Ν᾿ αγκαλιάσουμε τα μεγάλα δέντρα
Που στον κάθε κορμὸ έχουμε χαράξει
Εδώ και χρόνια τα ιερὰ ονόματα
Να τα συλλαβίσουμε μαζι
Να τα μετρήσουμε ένα-ένα
Με τα μάτια ψηλὰ στον ουρανὸ σαν προσευχή.
Το δικό μας το δάσος δεν το κρύβει ο ουρανός.
 Μανόλης Αναγνωστάκης