κωπηλατώντας, ταξιδεύω μαζί με τη γαλέρα μου σε αχαρτογράφητα νερά, προσαράζω σε ξεχασμένα λιμάνια και συλλέγω θησαυρούς...
βλέπω πολλά, διαβάζω άλλα τόσα, καταγράφω ότι μου κεντρίζει το ενδιαφέρον και έχω μότο μου πως - το μονοπάτι της ζωής σ’ ένα γκρεμό τελειώνει
Κι οπού ‘χει στην ψυχή φτερά, τ’ ανοίγει και γλιτώνει!!!
τα νέα της γαλέρας λοιπόν...
... και ''ενόσω συντελούνταν τούτη η ευφροσύνη, η μνήμη είχε κιόλας αρχίσει να την αποτυπώνει και το όνειρο να την ονειρεύεται'' όπως γράφει ο Eduardo Galeano...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου