Τα σύνορα της ψυχής δε θα τα βρείς, όποιον δρόμο κι αν ακολουθήσεις, τόσο βάθος έχει η ουσία της.
ψυχῆς πείρατα ἰών οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθύν λόγον ἔχει.
Ηράκλειτος
, απόσπ. 45
O
άvθρωπoς πρέπει πάvτoτε vα ελπίζη.
Χωρίς
ελπίδα δεv υπάρχει δυνατότης αναβαθμίσεως της ποιοτικής στάθμης της ζωής του
ούτε δύναται να ακολουθήση ούτος σταθεράν πνευματικήν πορείαν.
Η
έλλειψις ελπίδος συνεπάγεται την ψυχικήν αποδυνάμωσιν και τον ενταφιασμόν εις
την μετριότητα και την σταδιακήν φθοράν.
Η κατάθλιψις και η απελπισία αποτελούν την
πρόγευσιν του θανάτου.
Είναι
ιδιαιτέρως σημαντικόν το γεγονός ότι ο Ηράκλειτος ευρισκόμενος ο ίδιος ίσως
μέσα εις την ατμόσφαιραν της θλίψεως, αναζητά και διδάσκει την αξίαν της
ελπίδος, του φωτός και της χαράς.
Αντιλαμβάνεται
ότι χωρίς ελπίδα δεν είναι δυνατόν να υπάρξη αναβάθμισις της ποιότητος της
ζωής, καλλιέργεια του έσω ανθρώπου, δημιουργικότης, πνευματική αναζήτησις,
επιστημονική έρευvα και vα διανοιγούν vέoι ευρύτεροι oρίζovτες εις την σκέψιν.
Χωρίς ελπίδα δεv υπάρχει δυνατότης αναβαθμίσεως της ποιοτικής στάθμης της ζωής του ούτε δύναται να ακολουθήση ούτος σταθεράν πνευματικήν πορείαν.
Η έλλειψις ελπίδος συνεπάγεται την ψυχικήν αποδυνάμωσιν και τον ενταφιασμόν εις την μετριότητα και την σταδιακήν φθοράν.
Η κατάθλιψις και η απελπισία αποτελούν την πρόγευσιν του θανάτου.
Είναι ιδιαιτέρως σημαντικόν το γεγονός ότι ο Ηράκλειτος ευρισκόμενος ο ίδιος ίσως μέσα εις την ατμόσφαιραν της θλίψεως, αναζητά και διδάσκει την αξίαν της ελπίδος, του φωτός και της χαράς.
Αντιλαμβάνεται ότι χωρίς ελπίδα δεν είναι δυνατόν να υπάρξη αναβάθμισις της ποιότητος της ζωής, καλλιέργεια του έσω ανθρώπου, δημιουργικότης, πνευματική αναζήτησις, επιστημονική έρευvα και vα διανοιγούν vέoι ευρύτεροι oρίζovτες εις την σκέψιν.
Ο λόγος του Ηρακλείτου καθίσταται διαυγέστερος, όσον αποτελεί αντικείμενον βαθυτέρας σκέψεως και μελετάται εις στιγμάς εσωτερικότητος και εις περιόδους μείζονος πνευματικής δίψης, όταν ο άνθρωπος ζητά το φιλοσοφικό βάθος διά να κατανοήση πληρέστερον τον εαυτόν του και να λειτουργήση αρμονικώτερον.
Ο λόγος του Ηρακλείτου θα καταρρίπτει με θάρρος τους μύθους και τα είδωλα όλων των εποχών.
Θα διακηρύττη την απόλυτον αξίαν του ανάρχου λόγου, ο οποίος διέπει τα πάντα, τα οποία δι’ αυτού εγένοντο και αποτελεί την μοναδικήν αρχήν διά την ζωήν των ανθρώπων.
Εις τον άνθρωπον, ο οποίος αλγεί και επαυξάνει συνεχώς την θλίψιν και την αγωνίαν του από την καθημερινήν φθοράν, εντός ενός κοινωνικού ορίζοντος, ο οποίος συνεχώς σκοτεινιάζει, εις το διαρκές λυκόφως των αξιών,
ο Ηράκλειτος θα παραπέμπη πάντοτε από τα βάθη των αιώνων, εις τον γλυκήν λόγον του Ευαγγελιστού Ιωάννου και θα διαβεβαιοί ότι "το φως εν τη σκοτία φαίνει και η σκοτία αυτό ου κατέλαβεν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου