κωπηλατώντας, ταξιδεύω μαζί με τη γαλέρα μου σε αχαρτογράφητα νερά, προσαράζω σε ξεχασμένα λιμάνια και συλλέγω θησαυρούς...
βλέπω πολλά, διαβάζω άλλα τόσα, καταγράφω ότι μου κεντρίζει το ενδιαφέρον και έχω μότο μου πως - το μονοπάτι της ζωής σ’ ένα γκρεμό τελειώνει
Κι οπού ‘χει στην ψυχή φτερά, τ’ ανοίγει και γλιτώνει!!!
τα νέα της γαλέρας λοιπόν...
Την άχαριν αλήθειαν γυμνήν δεν βλέπω πλέον. Άλλην απήλαυσα ζωήν, και κόσμον έχω νέον· εν των ονείρων τω ευρεί ευρίσκομαι πεδίω - δος, δος να πίω! Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου